بررسی گویش روستای زینوند در منطقه چهارقلعه شهرستان بهشهر

در پژوهش حاضر گویش روستای زینوند شامل تحلیل نظام واجی و آوایی، صرف و نحو گویش مورد بررسی قرار می گیرد. روستای زینوند به همراه سه روستای دیگرِ چهارقلعه عبدالملکی به صورت جزیره در استان مازندران و در شهرستان بهشهر قرارگرفته است. تفاوت های انکارناپذیر گویش این منطقه با گویش غالب استان مازندران، نشان دهنده کوچ قوم دیگری به این منطقه می باشد. یکی از دغدغه های اصلی مردم این منطقه، شناختن ریشه های نژادی و زبانی است. بررسی این گویش، موجب پدیدارشدن ریشه های اصلی گویش و آغاز نقطه کوچ این قوم می گردد. همچنین به نظر می رسد با آشکار شدن نظام صرفی و نحوی گویش و ارتباط آن با دیگر گویش های ایرانی، پژوهش از نظر تبارشناسی نیز مورد استفاده قرارگیرد. با بررسی های به عمل آمده گویش این روستا به گویش گورانی از شاخه کندوله ای بسیار نزدیک است که البته پژوهش های بیشتر این موضوع را روشن تر خواهد ساخت. علاوه بر این، از آنجایی که منطقه به وسیله گویش مازندرانی احاطه شده است، گویش این چهار روستا در خطر نابودی قراردارد. با توجه به استفاده روز افزون مردم از رسانه ها، تأثیر زبان فارسی معیار بر گویش های در خطر نابودی، روز به روز بیشتر نمایان می شود. گویش منطقه چهارقلعه عبدالملکی نیز از این قاعده مثتثنی نیست؛ این روزها نوجوانان به ندرت به گویش مادری خود سخن می گویند و تنها عده کمی از آنها علاقمند به استفاده از گویش و حفظ آن می باشند. حتی افراد میانسال نیز در حال فراموش کردن دایره واژگانی هستند که پدران و مادران آنها مورداستفاده قرار می دادند. بررسی موارد یاد شده موجب ممانعت از انقراض گویش خواهد شد.همچنین در پیوست، واژه نامه گویش، ترجمه صد جمله مصوب فرهنگستان و زبان و ادب فارسی به زینوندی ، تعدادی اصطلاح وضرب المثل و صرف افعال پرکاربرد زینوندی ارائه می گردد.